Na plantacji chmielu w województwie lubelskim zaobserwowano występowanie zgnilizny twardzikowej powodowanej przez grzyb Sclerotinia sclerotiorum. Jest to pierwszy potwierdzony przypadek występowania tej choroby na chmielu w Polsce.
![](https://e-agrotechnika.pl/storage/2021/06/wiedniecie-chmielu-200x300.jpg)
Najbardziej widocznym objawem choroby jest więdnięcie pędów chmielu. W dolnej części porażonych pędów pojawiają się najpierw jasno brązowe lub szarawe przebarwienia, a następnie mokra zgnilizna, która prowadzi do całkowitego zniszczenia skolonizowanych przez grzyb fragmentów pędu.
Często widoczne są również ślady białej, watowatej grzybni oraz czarne, twarde struktury zwane sklerocjami. Sklerocja mogą przetrwać w glebie nawet przez kilka lat. W odpowiednich warunkach kiełkują wytwarzając wegetatywne strzępki, które infekują kolejne rośliny lub apotecja wypełnione zarodnikami workowymi, które są przenoszone przez wiatr.
Choroba na chmielu rozwija się w warunkach chłodu oraz długotrwałego nadmiernego uwilgotnienia gleby. Patogen wnika do łodyg poprzez niewielkie uszkodzenia powstałe np. na skutek obsypywania roślin.
![](https://e-agrotechnika.pl/storage/2021/06/1983-1-200x300.jpg)
Niestety brak jest środków ochrony roślin przeznaczonych do zwalczania zgnilizny twardzikowej na chmielu. W zapobieganiu chorobie ważną rolę odgrywają metody agrotechniczne, tj. usuwanie pędów i liści z dolnych części roślin oraz usuwanie odrostów zacieniających glebę, ograniczenie zawożenia azotem, uprawki zmniejszające uwilgotnienie gleby, a w przypadku gleb ciężkich – głęboszowanie. O ile to możliwe należy unikać kontaktu chmielu z roślinami wrażliwymi na zgniliznę twardzikową, np. rzepakiem.
Źródło: IOR