Termin siewu pszenicy ozimej określają warunki termiczne i wilgotnościowe, które decydują o szybkości kiełkowania i wytworzenia przynajmniej czterech liści, co jest jednoznaczne z początkiem fazy krzewienia. W warunkach wilgotności gleby zbliżonej do PPW (polowej pojemności wodnej) i temperatury powyżej 8oC ziarniaki pszenicy kiełkują po 2–3 dniach od wysiewu. Spadek temperatury wydłuża ten okres do tygodnia, a nawet dłużej.
Geograficznie największym przedziałem czasowym do siewu dysponują rolnicy z Dolnego Śląska, około 3 tygodnie, a najmniejszym rolnicy z północno-wschodniej Polski.
Wczesny termin siewu jest cechą korzystną, ale pod warunkiem, że rośliny nie zostaną zainfekowane przez choroby grzybowe. Dlatego decydując się na wczesny siew pszenicy ozimej, musimy koniecznie kontrolować łan pod kątem porażenia przez choroby, nie zapominając przy tym o szkodnikach, szczególnie mszycach i ploniarce. Zbyt późny termin siewu może sprawić, że rośliny nie osiągną odpowiedniej fazy rozwojowej przed zimą, co zarówno osłabia ich mrozoodporność, jak i może zmniejszyć potencjał plonowania.
Optymalne terminy siewu:
- dla rejonu północno-zachodniego – 20 IX–5 X,
- dla rejonu północno-wschodniego i wschodniego – 15–20 IX,
- dla rejonu zachodniego – 25 IX–5 X,
- dla rejonu centralnego – 20–30 IX,
- dla rejonu południowo-zachodniego – 25 IX–10 X,
- dla rejonu południowo-wschodniego – 20–30 IX.
Opóźnione terminy siewu:
- dla rejonu północno-zachodniego – do 10 X,
- dla rejonu północno-wschodniego i wschodniego – 25–30 IX,
- dla rejonu zachodniego – 10– 15 X,
- dla rejonu centralnego – do 5 X,
- dla rejonu południowo-zachodniego – 10– 15 X,
- dla rejonu południowo-wschodniego – do 5 X.
