W roku 2023 przeprowadzono monitoring upraw grochu (Pisum sativum L.) w Polsce pod kątem obecności wirusów. Młode rośliny grochu zwykle nie wykazywały objawów chorobowych, natomiast można je było zaobserwować na roślinach starszych, często już owocujących.
Badane rośliny charakteryzowały się objawami w postaci: żółknięcia, przebarwień, redukcji wzrostu, zginania szczytów, podwijania liści szczytowych, malformacji liści oraz nekrotycznych plam. Rośliny testowano molekularnie, za pomocą reakcji RT-PCR ze starterami specyficznymi do wykrywania najczęściej występujących wirusów w uprawie grochu tj. wirus 1 ostrej mozaiki grochu (pea enation mosaic virus 1, PEMV1), wirus 2 ostrej mozaiki grochu (pea enation mosaic virus 2, PEMV2), wirus mozaiki ogórka (cucumber mosaic virus, CMV), wirus mozaiki grochu przenoszony z nasionami (pea seed-borne mosaic virus, PSbMV), wirus żółtaczki rzepy (turnip yellows virus, TuYV) oraz wirus żółtej mozaiki fasoli (bean yellow mosaic virus, BYMV). Uzyskane wyniki potwierdzono za pomocą sekwencjonowania.
W wyniku przeprowadzonych badań wykazano obecność czterech wirusów w pojedynczych i mieszanych infekcjach. Były to: PEMV1, PEMV2, PSbMV oraz TuYV. Obecność wirusów w uprawach może prowadzić do strat istotnych gospodarczo. Z uwagi na brak środków umożliwiających ich zwalczanie działania prewencyjne polegają na: używaniu kwalifikowanego materiału nasiennego, hodowli i uprawie odmian odpornych lub tolerancyjnych, zwalczaniu chwastów mogących stanowić rezerwuary wirusów oraz ochronie przed szkodnikami (np. mszyce), które mogą być wektorami wirusów. Równie istotna jest diagnostyka pozwalająca na odpowiednio wczesne wykrycie infekcji oraz podjęcie działań mających na celu ograniczanie ich rozprzestrzeniania się.
Źródło: agrofagi.com.pl
