Instytut Ochrony Roślin informuje, że w stacji doświadczalnej IOR w Winnej Górze (Wielkopolska) w uprawie grochu odłowiono pierwsze osobniki strąkowca grochowego (Bruchus pisorum).Strąkowiec grochowy to groźny chrząszcz, którego larwy rozwijają się w strąkach i niszczą nasiona.
Opis szkodnika
Osobniki dorosłe tego szkodnika to czarne chrząszcze, długości 3,5–5 mm, tułów nieco krótszy niż jego szerokość. Na pokrywach mają białe plamki, do połowy pokryw pośrodku rdzawy pasek. Pierwsze cztery człony czułków czerwone. Przednie nogi całkowicie żółte, środkowe i tylne czarne.
Młode chrząszcze wychodzą na zewnątrz, wygryzając w okrywie nasiennej okrągły otwór. Uszkodzone nasiona mają obniżoną siłę kiełkowania, a rośliny z takich nasion słabiej rosną i plonują. Chrząszcze żerują na liściach, wygryzają tkankę, pozostawiając dziury.
Larwy strąkowca są łukowato wygięte, beznogie, II stadium długości 5–6 mm, głowa brązowa, ciało barwy kości słoniowej. Larwy wgryzają się do nasion w młodym strąku, w którym żerują przez cały czas i przepoczwarczają się. W jednym nasionku może żerować 5 larw.
Próg zagrożenia
Stwierdzenie w polu, na początku kwitnienia jednego chrząszcza/10 roślin stanowi podstawę do podjęcia decyzji zwalczania.
Czym i kiedy zwalczać strąkowca?
Środki ochrony roślin stosować w fazie BBCH 61-65, tj. od początku fazy kwitnienia do fazy gdy 50% strąków osiąga typową długość. Na rynku dostępne są środki zawierające acetamipryd: Aceplan 20 SP oraz Marabel 20 SP. Zalecana dawka stosowania to 0,2 kg/ha.