Rdza żółta występuje głównie na pszenicy i pszenżycie. Rozwojowi grzyba sprzyjają intensywne nasłonecznienie i duża wilgotność. Najszybciej choroba rozprzestrzenia się w temperaturze 13–16°C. Temperatura poniżej 0°C oraz powyżej 21°C prowadzi do zahamowania rozwoju choroby.
Objawy choroby
Pierwsze objawy rdzy żółtej mogą występować jesienią lub wiosną w postaci chlorotycznych plam z koncentrycznie ułożonymi żółtymi i jasnozielonymi strefami, na których widoczne są koncentrycznie ułożone żółte uredinia. Porażone liście mogą zamierać. Zasychanie liści spowodowane wystąpieniem choroby utrudnia przewodzenie składników pokarmowych do kłosa. W wyniku jego nieprawidłowego odżywienia następuje spadek plonowania. Choroba może również porażać kłoski, które bieleją wcześniej niż zdrowe. Podczas silnej infekcji mogą być widoczne zarodniki rdzy żółtej na brzegach plew. W przypadku porażenia kłosów tworzące się ziarno będzie mniej dorodne.
Próg ekonomicznej szkodliwości
Dla pszenicy, pszenżyta i żyta:
w fazie krzewienia – 30% roślin z pierwszymi objawami,
w fazie strzelania w źdźbło – 10% porażonej powierzchni liścia podflagowego,
w fazie kłoszenia – pierwsze objawy porażenia na liściu podflagowym lub flagowym.
Metody zwalczania
W ochronie przed rdzą żółtą zbóż i traw należy unikać siewu pszenic jarych w sąsiedztwie pszenic ozimych. Zaleca się niszczenie samosiewów oraz podorywkę i głęboką orkę, zrównoważone nawożenie, zwłaszcza azotem, przeprowadzanie siewu w optymalnym terminie oraz uprawę odmian odpornych lub o podwyższonej odporności. Wskazane jest też stosowanie ochrony chemicznej odpowiednimi fungicydami.
