W ostatnim tygodniu od 8 do 14 lipca na plantacjach buraka cukrowego zaobserwowano ekspansję przędziorka chmielowca (osobników dorosłych, jaj oraz larw). Monitoring prowadzono w województwach: wielkopolskim, powiat: Niechanowo, Ostrów Wlkp., Nowe Skalmierzyce i Środa wlkp.; kujawsko-pomorskim w powiatach: Brodnica i Golub-Dobrzyń; warmińsko-mazurskim w powiatach: Iława, Ostróda i Nowe Miasto Lubawskie oraz w pomorskim w powiecie kwidzyńskim.
Opis szkodnika
Przędziorek chmielowiec jest polifagiem. Atakuje wiele gatunków roślin uprawnych. Rozpoczyna zasiedlanie plantacji od miedz i przydroży. Zarówno larwy, jak i dorosłe roztocze wysysają sok z tkanek liści i ogonków liściowych. Początkowo powstają jasnozielone przebarwienia imitujące niedobory mikroelementów. Następnie liście żółkną, a na skutek dalszych uszkodzeń zaczynają srebrzyście lśnić. W przypadku buraka cukrowego szkodnik ten powoduje również spadek plonu cukru.
Samice przędziorka chmielowca są wielkości 0,4 mm i są nieznacznie większe od samców długości 0,3 mm. Po bokach ciała widnieją ciemne plamy, a za głową znajdują się dwa niewielkie czerwonawe punkty. Osobniki dorosłe mają cztery pary odnóży. Samce są zielonkawe lub żółtawe, natomiast ubarwienie samic jest zmienne – początkowo żółtawozielone, pod koniec lata i jesienią pomarańczowoczerwone – bez ciemnych plam po bokach.
Larwy przędziorka początkowo są bezbarwne, a z czasem zielenieją. Mają zaokrąglone i wypukłe ciało. Przypominają osobniki dojrzałe, jednak w odróżnieniu od niech mają tylko trzy pary odnóży.
Monitoring i zwalczanie
Aby stwierdzić obecność roztoczy na plantacji, niezbędne są bezpośrednie obserwacje roślin. Dla tego szkodnika nie określono progu ekonomicznej szkodliwości. Zwalczanie należy przeprowadzić podczas licznego pojawu szkodnika, co przypada zwykle w okresie od maja do sierpnia.
Do zwalczania przędziorka chmielowca w buraku cukrowym zarejestrowany jest preparat Ortus 05 SC zawierający substancję czynna fenpiroksymat. Dawka środka to 1,5–1,8 l/ha. Środek stosować po zaobserwowaniu wystąpienia szkodnika od fazy całkowitego zakrycia międzyrzędzi do końca wzrostu korzeni (BBCH 39–49) z zachowaniem okresu karencji, który wynosi 28 dni.
