Instytut Ochrony Roślin informuje, że w Wielkopolsce, w Winnej Górze, na uprawach bobiku pojawiły się liczne kolonie mszycy burakowej (Aphis fabae), znacznie przekraczając próg ekonomicznej szkodliwości. Duża populacja mszycy może pozbawiać rośliny znacznych ilości składników odżywczych, które powodują trwałe uszkodzenia, jak również przenoszą wirusy, hamują wzrost i przyczyniają się do obumierania młodych roślin. Ponadto mszyce wydzielają spadź, która z kolei jest dobrym źródłem pożywienia dla innych organizmów zagrażających roślinie, zwłaszcza grzybów.
Opis szkodnika
Osobniki dorosłe mszycy burakowej są uskrzydlone lub bezskrzydłe, w zależności od gatunku czarne i matowe (m. burakowa), czarne i błyszczące, długości 2,5–3 mm. Stadia larwalne ciemnobrunatne. Zimują w stadium jaja na krzewach, głównie trzmieliny. Na bobiku pojawiają się w maju, a w największym nasileniu przed i w trakcie kwitnienia. W ciągu lata rozwijają dzieworodnie kilka pokoleń bezskrzydłych. Pod koniec wegetacji pojawiają się migrujące na żywicieli zimowych formy uskrzydlone. Mszyce wysysają soki z tkanek roślin (mszyce preferują najmłodsze, wierzchołkowe organy). Porażone rośliny ulegają zniekształceniu i często zamierają. Miejsca nakłuć i wydzieliny mszyc mogą być źródłem wtórnych porażeń przez sprawców chorób. Pośrednia szkodliwość mszyc polega na przenoszeniu wirusów.
Próg zagrożenia
Przed kwitnieniem – pojedyncze mszyce na 20% roślin; w okresie kwitnienia – początek pojawiania się kolonii na 10% roślin.
